Pamiętasz jeszcze te dni świetności w świecie Nokii i zostałeś nazwany królem telefonu komórkowego N95? W 1995 roku w erze 2G istniało wiele portali i pojawiło się oprogramowanie społecznościowe. W 2000 roku, w erze smartfonów 3G, królem stało się oprogramowanie społecznościowe. W 2013 roku, w dobie 4G, równie dużą popularnością cieszyły się streamingi na żywo i krótkie filmy, a gorącym tematem stał się przepływ informacji. Patrząc wstecz na wczorajszy dzień, życie cyfrowe cicho do nas przyszło, a telefony komórkowe i telewizja również się unowocześniają. Monotonny niegdyś czarno-biały telewizor został zastąpiony kolorowym telewizorem LCD, dzięki czemu możemy oglądać świat w domu. Wśród nich sama technologia i szybkość rozwoju telewizji są bardzo atrakcyjne, ale dzisiaj chcę porozmawiać nie o technologii telewizyjnej, ale o towarzyszącym jej pilocie.
Rozwój zdalnego sterowania datuje się na lata pięćdziesiąte XX wieku.
W 1950 roku dyrektor generalny Zenith Electronics, John McDonald, rzucił wyzwanie swoim inżynierom, aby wymyślili urządzenie, które mogłoby wyciszyć reklamy lub przekierowywać je na inny kanał.
Narodził się pilot zdalnego sterowania.
Na początku można było go podłączyć tylko do telewizora. Pięć lat później Eugene Polley, inżynier w tej samej firmie, opracował pierwsze bezprzewodowe urządzenie sterowane wiązką światła, zwane flashmatic, dzięki czemu zyskał miano ojca pilota telewizyjnego.
Jednak urządzenia, które potrafią przełączać kanały i regulować głośność, nie są powszechnie stosowane, ponieważ są trudne do kontrolowania.
W 1950 roku dyrektor generalny Zenith Electronics, John McDonald, rzucił wyzwanie swoim inżynierom, aby wymyślili urządzenie, które mogłoby wyciszyć reklamy lub przekierowywać je na inny kanał.
Narodził się pilot zdalnego sterowania.
Na początku można było go podłączyć tylko do telewizora. Pięć lat później Eugene Polley, inżynier w tej samej firmie, opracował pierwsze bezprzewodowe urządzenie sterowane wiązką światła, zwane flashmatic, dzięki czemu zyskał miano ojca pilota telewizyjnego.
Jednak urządzenia, które potrafią przełączać kanały i regulować głośność, nie są powszechnie stosowane, ponieważ są trudne do kontrolowania.
Następnie w 1956 roku Rob Adler opracował pilota Zenith Space Command. Wykorzystuje zasadę ultradźwięków do regulacji głośności i kanału. Każdy klawisz emituje inną częstotliwość, ale urządzenie podlega normalnym zakłóceniom ultradźwiękowym.
Do 1980 roku narodził się pilot na podczerwień, który powoli zastąpił ultradźwiękowe urządzenie sterujące. Pilot na podczerwień to wykorzystanie światła podczerwonego do przesyłania instrukcji, czyli najczęstszych długich przycisków pilota.
Do tej pory wielu producentów pilotów uruchomiło różne funkcje, w tym sterowanie głosowe, znane również jako zdalne sterowanie głosowe Bluetooth. Wystarczy nacisnąć klawisz głosowy pilota, aby porozmawiać z telewizorem, a funkcja rozpoznawania telewizora zostanie uruchomiona naraz. Ale z pewnością nie pozwoliło to osiągnąć celu polegającego na obsłudze zestawu głośnomówiącego, dopóki niektóre marki nie zaczęły oferować funkcji interakcji głosowej dalekiego zasięgu, które umożliwiają sterowanie telewizorem za pomocą słowa budzenia bez konieczności szukania pilota.
Czas publikacji: 28 stycznia 2023 r